خبرگزاری تسنیم: رضامحمدی در مطلبی به استقبال برنامه «سمت غرب» رفته و نوشته است: این برنامه، از دسته برنامه‌هایی است که در این برهوت سرگرمی رسانه‌ای می‌تواند ما را به بهبود کیفیت سیما امیدوار کند.
خبرگزاری تسنیم-رضا محمدی درباره برنامه «سمت غرب» که از شبکه سوم سیما پخش می‌شود، یادداشتی نوشته و درباره ظرفیت‌های این برنامه و شیوه جدید ساخت آن مطالبی بیان کرده که در ادامه می‌خوانید:
«سمت غرب» از آن دسته برنامه‌هایی است که در این برهوت سرگرمی رسانه‌ای می‌تواند ما را به بهبود کیفیت سیما امیدوار کند. برنامه‌ای تازه نفس، جوان پسند و خوش رنگ و لعاب که بلافاصله بیننده را مجذوب خود می سازد. حتی اگر هدف این برنامه در راستای بررسی و آسیب شناسی وضعیت ماهواره در جامعه امروز باشد و از همان ابتدا بیننده‌ای در برابرش گارد بگیرد.
این برنامه یا بهتر بگویم مجله‌ی تلویزیونی ترکیبی از انواع مصاحبه با مردم، هنرمندان و ورزشکاران مطرح و محبوب، بخش طنز، تحلیل محتوا و نماهنگ‌های دلنشین است که به نحوی آراسته و امروزی کنار هم قرار داده شده‌اند و در کل یک سر و گردن از برنامه‌های تلویزیون در سال‌های اخیر بالاتر است. تا پیش از این برنامه‌ای به این سبک در سیما تهیه نشده بود و «سمت غرب» را می‌توان اول تلاش های گروه جوانش برای بومی‌سازی برنامه‌های تلویزیونی به سبک بین‌المللی به حساب آورد. زیرکی و تیزهوشی آنها را در الگوبرداری محسوس از Talk Show های مشهور و Reality های پر بیننده می‌توان به خوبی مشاهده کرد.حضور دو مجری جوان و انرژیک با ظاهری کاملا متفاوت از یکدیگر و سایر مجری های جاافتاده‌ی شبکه ها خود از اولین قدم‌های منتهی به تحول است. چه بسا این دو بتوانند با بده بستان مناسب برگ برنده‌ی سمت غرب باشند و طرحی نو در اندازند.
یکی از بهترین بخش‌های این برنامه مصاحبه با یک فرد خارجی ساکن ایران است و مصاحبه شونده به ذکر محاسن و شرایط زندگی در کشور ما می‌پردازد و این امکان را به بیننده می‌دهد تا با نگاهی تازه و بدور از پیش‌داوری به شنیدن قضاوت و مقایسه وضعیت ما از منظر یک ناظر بیرونی بنشیند. آنچه این بخش را از برنامه‌های مشابه متمایز می‌سازد، نگاه منتقدانه و واقع بین فرد خارجی است که به‌راحتی به اظهار نظر می‌پردازد و از سوالات و پاسخ‌های سفارشی به دور است.
بخش دیگری که نظر مخاطب را به خود جلب می‌کند، اشعار و تصنیف‌های طنزآلودی بود که در باب حضور ماهواره در منزل سروده و اجرا شده و به غایت کاری نو و جذاب است. به جهت اقبالی که مردم به برنامه‌های ادبی –هنری نظیر قندپهلو نشان می‌دهند، می توان این قسمت را در آینده جزو پربیننده‌ها قرار داد.
نماهنگ‌هایی الهام گرفته از موفق ترین موزیک ویدئو‌های جهان نشان از خوش سلیقگی سازندگانش دارد. حضور مردم کوچه و بازار و خلق یک فضای شبه فولکلور می‌تواند سرآغازی بر یک رابطه خوب دوسویه بین مخاطب و سازنده باشد. مخاطب ایرانی با تیزهوشی و فراست بی شک این ریزه کاری‌ها را درک خواهد کرد. موسیقی در «سمت غرب» جلوه متفاوتی دارد. همه چیز به رنگ‌های زیبای جوانی آراسته است و تر و تازگی در کار فوران می‌کند.کلیه عوامل این برنامه در میانگین سنی زیر 30 سال قرار دارند و کارگردان هنری –مجری، برنامه محمد طادی پیش از این در مستند جنجالی «سرگردون» با سید صابر امامی تهیه کننده مستندات متعدد همکاری موفقی را تجربه کرده بود. این دو در کنار تیمی جدید، افکار و عقاید جوان پسند و نگاه منتقد و تحلیلگر خود را به اشتراک گذاشته‌اند و به عنوان اولین قسمت از برنامه «سمت غرب» نمره قابل قبولی می‌گیرند.
درباره بخش «بفرمایید شام» به نظر می‌رسد بها دادن به برنامه‌های این چنینی که به سرعت در جامعه طرد شدند می‌تواند در تضعیف قدرت سایر بخش‌ها موثر باشد. «بفرمایید شام» در جامعه ایرانی به همان سرعت شیوع، افت کرد و مورد انتقادات فراوانی قرار گرفت و این نشان از عدم انطباق این برنامه با فرهنگ مهمان نواز ایرانی داشت. فرهنگی که در آن مهمان و سفره حرمت دارند و روابط دارای چهارچوب قرص و محکمی است. گرچه تحلیل به سبک خود برنامه و مصاحبه با بازیگران مطرح تلویزیون می‌تواند فضای این بخش را قدری متفاوت‌تر جلوه دهد.
همچنین آسیب شناسی سریال‌های ترکیه‌ای و کلمبیایی و تاثیر آن بر فرهنگ ایرانی و در تمام امور اجتماعی، فرهنگی و خانوادگی می‌واند راهگشای خانواده‌ها باشد و هشدار دهد که آنها به مراقبت از نسل جوان و کنجکاو ترغیب شوند. در این زمینه پیش از این کار چندان موثری صورت نگرفته و چنین بخش جامعی می‌تواند حرف‌هایی تازه برای گفتن داشته باشد. شاید استفاده از جامعه‌شناسان، روانشناسان و مشاوران زبده بتواند نکات و راهکارهای مناسبی مقابل بیننده قرار دهد.
از این برنامه انتظار می‌رود که علاوه بر نشان دادن آسیب‌ها و بررسی وضعیت ماهواره، به ارائه راه حل‌های موثر جهت کاهش نفوذ فرهنگ غربی در کشور بپردازد. خوب است برنامه هایی از این دست در کنار تحلیل‌های متعدد راهکارهایی اصولی و مناسب نشان دهند و طرح برنامه‌های جایگزین را از تعامل با مردم استخراج نمایند. اگر «سمت غرب» موفق شود با دقت و ممارست عواملش کاری متفاوت و پربیننده ارائه دهد پس می‌توان برنامه‌ها و سریال‌هایی تولید کرد که آمار تماشای شبکه‌های ماهواره‌ای را به صفر برسانند.
«سمت غرب» هنوز کودکی نوپاست که در آغاز راه قرار دارد اما بی شک با خود حال و هوای تازه ای به همراه خواهد آورد. تماشای آن را نباید از دست داد.
