به دیزین رفتیم.گروهی.با مدیر عامل ها و مدیران ستادی شرکت فناپ.با خانواده هایمان.سه روز.خیلی ها بار اول بود که خانواده های یکدیگر را میدیدند.مدیران جوان فناپ که به کثرت نوزادان و خردسالانی در کنارشان بود.چقدر همه صمیمی بودند.چقدر همه خوشحال بودند.چقدر همه خندیدند و این باعث فخر است.فخر که چه هم دلی پیوسته ای مابین این گروه از مهندس ها و نخبگان آی تی این مملکت است.آنها گردانندگان بزرگترین شرکت خصوصی آی تی در ایرانند و میخواهند تا پنج یا شش سال دیگر بهترین در منطقه باشند.مفتخرم که با کسانی همسفر و هم روزی و همراه شدم که بزرگ فکر میکنند و به کم بسنده نمیکنند.در جلساتی که همه مدیران بودند بارها گفتند ما میخواهیم اشتغال برای جوانان ایران ایجاد کنیم،ما میخواهیم ایران را سربلند کنیم،ما میخواهیم افتخار کشورمان باشیم و چه عجیب که دنبال اینها بگردی و خدا در کنارش،به برکتش،ثروت زیاد به تو هدیه میکند.
«اَللّهُمَّ اِنْ کانَ رِزْقی فِی السَّماءِ فَأنْزِلْهُ وَ اِنْ کانَ فِی الْاَرْضِ فَأخْرِجْهُ وَ اِنْ کانَ بَعیداً فَقَرِّبْهُ وَ اِنْ کانَ قَریباً فَیَسِّرْهُ وُ اِنْ کانَ قَلیلاً فَکَثِّرْهُ وَ اِنْ کانَ کَثیراً فَبارِکْ لی فیهِ وَ أرْسِلْهُ عَلی اَیْدی خِیارِ خَلْقِکَ وَ لا تُحْوِجْنی اِلی شِرارِ خَلْقک. وَ اِنْ لَمْ یَکُنْ فَکَوِّنْهُ بکِیْنُونِیَّتِکَ وَ وَحْدانِیَّتِکَ، اَللّهُمَّ انْقُلْهُ اِلَیََّ حَیْثُ اَکُونُ وَ لا تَنْقُلْنی اِلَیْهِ یَکُونُ، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَِیْءٍ قَدیرٌ. یا حَیُّ یا قَیُّومُ، یا واحِدُ یا مَجیدُ، یا بَرُّ یا رَحیمُ یا غَنیُّ ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ تَمِّمْ عَلَیْنا نِعْمَتَکَ، وَ هَنِّئْنا کَرامَتَکَ، وَ اَلْبسْنا عافیَتَکَ.»
