فرهنگسرای رسانه و شبکههای اجتماعی نشست نقد و بررسی مستند «سرگردون ۲» را با حضور عوامل این فیلم در نمایشگاه رسانههای دیجیتال برگزار کرد.
به گزارش روابط عمومی فرهنگسرای رسانه و شبکه های اجتماعی، نشست نقد و بررسی مستند «سرگردون ۲» چهارشنبه ۵ آبان به همت فرهنگسرای رسانه و شبکههای اجتماعی در غرفه این فرهنگسرا در دهمین نمایشگاه رسانههای دیجیتال برگزار شد.
محمد طادی، کارگردان، سید صابر امامی، تهیهکننده، شهرام اسلامی، روانشناس و سید زکریا هاشمی، مجری کارشناس، افراد حاضر در این نشست بودند. سرگردون مستندی اجتماعی با موضوع بررسی تأثیر شبکههای ماهوارهای و فضای مجازی بر مردم است که استقبالی خوبی از آن صورت گرفته است.
در ابتدای نشست، زکریا هاشمی با تشکر از حضور مهمانان در نمایشگاه گفت: مأموریت فرهنگسرای رسانه این است که پیام مناسب را به مصرفکننده برساند. بنا بر این ما به حوزههای مختلف هنر میپردازیم و یکی از مهمترین هنرها از لحاظ رسانهای سینماست. کاری که شما ساختهاید، مطمئناً میتواند اثرگذار باشد و ساخت مستند ریسک بزرگی است.
امامی: «سرگردون ۱» ۲۰۰ هزار بار دانلود شد
سید صابر امامی صحبتهایش را با بیان اهمیت شبکههای اجتماعی آغاز کرد و گفت: خیلی خوشحال هستم که شما در فرهنگسرای رسانه نامتان را به «فرهنگسرای رسانه و شبکههای اجتماعی» تغییر دادید. ما هم در مستند سرگردون به این مسئله پرداخته ایم.
وی ادامه داد: ساخت مستند کار سختی است؛ در کار داستانی نقطه شروع و پایان مشخص است ولی مستندسازی تا انتقال پیام ادامه دارد. مستندساز باید حقایق را بگوید و نمیتواند از خودش داستان بسازد. «سرگردون ۱» را چند سال پیش ساختیم و استقبال خوبی از آن شد و توانستیم به عدد ۲۰۰ هزار دانلود در فضای مجازی برسیم. در نتیجه «سرگردون ۲» را با خیال راحتتری ساختیم و در آن به ماهواره و شبکههای اجتماعی پرداختیم. سعی کردیم دغدغهها و حرفهای کمتر گفته شده را از زبان هنرمندان و کارشناسان شناخته شده بگوییم.
امامی درباره تأثیر این مستند در خارج از ایران گفت: «سرگردون ۱» آن چنان ولولهای در شبکههای ماهوارهای ایجاد کرد که ما مطمئن شدیم راهمان درست است. در این مستند از کسانی دعوت کردیم که معتقدند شبکههای ماهوارهای دغدغه جدی است و باید در مورد آن حرف زد. به نظر من باید به متخصصان اعتماد کنیم. اگر کارگردان من به این نتیجه برسد که یک فرمی جواب میدهد، من باید در خدمت او باشم. امیدوارم در آینده هم بتوانیم این موضوعات را دنبال کنیم و کارهای خوبی بسازیم.
طادی: سعی کردیم جنس دیگری از کار را بسازیم
محمد طادی با اشاره به اینکه مهمترین مشکل مستند سازان شیوه ارائه اثر به مخاطب است، عنوان کرد: تلاش گروه ما بر این بود که یک بازار جدید برای عرضه مستند ایجاد کنیم و به همین دلیل کار را در شبکه نمایش خانگی توزیع کردیم.
وی اضافه کرد: ایده اولیه مطرح شد و در نهایت «سرگردون ۲» در دو قسمت تحلیل برنامههای شبکههای ماهوارهای به ویژهبرنامه «استیج» و بررسی آسیبهای شبکههای اجتماعی ساخته شد. تلاش کردیم از ستارهها استفاده کنیم تا مخاطب بیشتر با فیلم ارتباط برقرار کند. رساندن مفهوم برایمان اهمیت بالایی داشت و همراه با آن تلاش کردیم مخاطب محور باشیم. در ابتدا بحث نریشن مطرح شد، ولی من با آن مخالف بودم. چون مستقیم حرف زدن شیوه خوبی برای ارائه پیام نیست. سعی کردیم جنس دیگری از کار را بسازیم و حرفهایمان را از طریق کارشناس به گوش مخاطب برسانیم.
طادی تصریح کرد: وقتی دنبال مجوز ارشاد رفتم، به من گفتند در انتها چه نتیجهای میگیری؟ گفتم میخواهم بروم ببینم چه میشود. فرضیه دارم، ولی هنوز به نتیجه قطعی نرسیدهام. نمیشود آخر تحقیق از ابتدای آن مشخص باشد، باید بدون پیشزمینه تحقیق کنیم. مستند ما سفارشی نبود و آن را در بخش خصوصی تهیه کردیم، چرا که در این حوزه دغدغه داشتیم و اعتقاد دارم تا موضوعی برای کارگردان دغدغه نباشد، نتیجه کار رضایتبخش نخواهد بود.
اسلامی: یکی از بزرگترین مشکلات ما در ایران خودسانسوری است
شهرام اسلامی، آخرین کسی بود که صحبتهایش را مطرح کرد و گفت: در روانشناسی تبلیغات بررسی میکنیم که چطور باید یک تبلیغ را به مخاطب هدف برسانیم. خیلی از کانالهای ماهوارهای دارند یک چیز دیگر را مطرح میکنند، ولی یک چیز دیگر را به صورت پنهان به خورد مخاطب میدهند. مثلاً یک شرکت صابون سازی یک فیلم ساخته درباره مادر، آدمها میبینند و احساسشان به محصول عوض میشود. در سرگردون بررسی کردیم که ببینیم چه پیامی در دل برنامههای ماهوارهای جاسازی شده است.
وی افزود: من این فیلم را به یکی از همکارانم که از طرفداران برنامه استیج بود نشان دادم، وقتی تمام شد گفت یعنی ما این همه وقت سر کار بودیم؟ وقتی یکی از شرکتکنندهها اعلام میکند دوشنبه به من گفتند تو حذف شدی و چهارشنبه قرار است تازه رأی گیری شود، یعنی چه؟
اسلامی درباره شبکههای اجتماعی بیان کرد: این شبکهها مسئله امروز ماست و به شدت ما را درگیر کرده است. من در خانه خودم یک جعبه گذاشتهام که هر مهمانی برایم بیاید، گوشیاش را خاموش میکند و آنجا میگذارد. شبکههای اجتماعی باعث کم شدن روابط شده و باید افراد را مجهز به سوادی کرد که آسیب نبینند. امیدوارم با دیده شدن این فیلم بقیه هم به فکر بیفتند چنین موضوعاتی را مطرح کنند.
وی ادامه داد: در جریان ساخت این فیلم من حرفهای خودم را زدم و اینطور نبود که با کارگردان هماهنگ باشیم. کاری هم نداشتم که قابل پخش است یا نه، من خودم را سانسور نکردم. فکر میکنم یکی از بزرگترین مشکلات ما در ایران خودسانسوری است. با رعایت عفت کلام و حفظ ارزشهای اخلاقی درباره تابوها هم میشود صحبت کرد.